Wydrukuj tę stronę

Badanie Mikroskopem w ciemnym polu widzenia

Metoda diagnostyki próbki świeżej krwi w mikroskopie z ciemnym polem widzenia oparta jest na badaniach naukowych prof. Enderlin'a i stosowana od ok. 70 lat przez wielu lekarzy na całym świecie. Według medycyny biologicznej i holistycznej, choroba nie jest postrzegana jako zjawisko zaburzenia funkcji danego narządu ale jako zaburzenie procesu regulacji, dotyczącego całego organizmu - nie choruje pojedynczy narząd lecz cały organizm. Aby organizm funkcjonował prawidłowo powinien mieć sprawne wszystkie mechanizmy zapewniające dynamiczną równowagę środowiska, w którym zachodzą procesy biologiczne. Jeśli tak nie jest, to zaczynamy chorować.

Jedną z podstawowych tkanek organizmu jest tkanka łączna. Jej komórki wytwarzają substancję międzykomórkową, która wypełnia przestrzenie między nimi i ma za zadanie spajać różne typy innych tkanek, zapewniać "podporę" narządom i ochraniać wrażliwe części organizmu. To za jej pośrednictwem naczynia i nerwy dostaja się do narządów. Ocena "jakości" tkanki łącznej mogła by dać nam bardzo dużo informacji na temat tego, co dzieje się w organizmie.
Ale skąd wziąć próbkę takiej tkanki?
Szczęśliwie dla nas jednym z rodzajów tkanki łącznej jest… krew!
Szczęśliwie, bo jest łatwo dostępna badaniu. Wystarczy nakłóć palec (tak jak do badania poziomu glukozy we krwi) i już mamy materiał do badania.
Badanie w mikroskopie z ciemnym polem widzenia daje nam unikalną możliwość oceny środowiska organizmu.
Każda tkanka składa się z pojedynczych grup komórek. Krew składa się z 3 części - krwinki białe (leukocyty), krwinki czerwone (erytrocyt) i płytki krwi (trombocyty). Oceniamy ich budowę i aktywność.
W przypadku badania tzw morfologii ocenia się jedynie ILOŚĆ poszczególnych elementów komórkowych krwi, a my oceniamy ich JAKOŚĆ.
Jak to ładnie opisał jeden z moich pacjentów - "nie chodzi o ilość np. żołnierzy tylko o ich sprawność!"

 

Badanie w praktyce.

Kropla krwi pacjenta jest bezpośrednio nanoszona na szkiełko podstawowe i przykryta szkiełkiem nakrywkowym. Tak przygotowany preparat jest natychmiast badany pod powiększeniem 1200x. W ten sposób krew w preparacie mikroskopowym jest narażona na ostry stres z powodu braku tlenu i wystawieniu na działanie światła. Obraz, który ukazuje się w mikroskopie pozwala wyciągnąć bardzo ważne wnioski na przykład na temat odporności komórek krwi na niedotlenienie oraz może pokazywać tendencje do zmian degeneracyjnych lepiej niż jakakolwiek inna metoda. Mikroskop poprzez kamerę podłączony jest do monitora i wszystko co widać w mikroskopie opisywane jest na bieżąco przez lekarza.
Mikroskopia z ciemnym polem widzenia daje również wgląd w białkową zawartość komórek, aktywność leukocytów i określa tendencję do zagrożenia schorzeniami przewlekłymi.
Mikroskopia z ciemnym polem widzenia nie służy ocenie poszczególnych narządów lub podaniu "słownikowej" diagnozy - zamiast tego podaje możliwą przyczynę, która powoduje schorzenie i tendencje do rozwoju procesu chorobowego.
Podczas gdy w Niemczech kilkuset lekarzy regularnie używa diagnostyki w ciemnym polu dla oceny środowiska w organizmach swoich pacjentów, to w USA jest już ponad 1000 lekarzy, którzy używają tej formy diagnozy i monitoringu postępów leczenia.

 

Podsumowanie możliwości mikroskopii z ciemnym polem widzenia:

  • ocena "środowiska organizmu" ("milieu")
  • ocena zmian równowagi kwasowo-zasadowej
  • ocena zaburzeń trawienia białek
  • ocena tendencji komórek do procesów degeneracyjnych
  • ocena wielkości anizocytozy jako wyraz przewlekłych zapaleń i zaburzeń absorpcji żelaza
  • ocena autolizy krwinek białych spowodowanej przez zanieczyszczenie toksynami
  • ocena dysbiozy jelitowej
  • i najważniejsze - ocena przebiegu terapii - monitoring.

 

Piśmiennictwo:

  • Rau T.; "The value of darkfield microscopy. Corroboration of diagnosis with live blood in a variety of cases" Sanum Post, 50, 2000
  • Linhart P. "Die unsichtbare Macht des Endobionten - Dunkfield - Blutdiagnostik und Isopathie nach Professor Dr. Guenter Enderlein", Semmelveis Verlag, Hoya, 2001

Więcej informacji:

http://www.vegamedica.pl/metody-leczenia/izopatia

http://www.sanum.com.pl