Największe ryzyko związane z ekspozycją na promieniowanie UV występuje między godziną 10.00 a 16.00, w miesiącach letnich. Najbardziej uszkadzające dla skóry jest promieniowanie o długości fali 320-400 nm (UV-A, stanowiące 90-95% promieniowania UV) i 290-320 nm (UV-B). Promieniowanie UV-A penetruje głębiej do skóry i ma większy potencjał uszkadzający, natomiast UV-B powoduje zwykle opaleniznę a także oparzenia słoneczne. Pomimo oczywistego ryzyka, prawie 28 milionów Amerykanów, głównie białych kobiet w wieku 16-29 lat korzysta z solarium, przy czym większość promieniowania emitowanego przez lampy opalające to promienie UV-A. Amerykańskie Towarzystwo Dermatologiczne opowiada się za zakazem korzystania z solariów.
Produkty z filtrem przeciwsłonecznym mogą zawierać filtry fizyczne, ze składnikiem nieorganicznym (dwutlenek tytanu, tlenek cynku) i chemiczne, ze składnikiem organicznym (PABA, awobenzon, cynoksat, ensulizol). SPF (sun protection factor) jest miarą laboratoryjną skuteczności filtra i jest określana jako ilość promieniowania UV powodująca oparzenie skóry ochronionej w porównaniu do skóry niezabezpieczonej filtrem (a wiec wskaźnik ten mierzy siłę ochronna wobec promieniowania UV-B). Wbrew powszechnej opinii SPF nie jest związany z długością bezpiecznej ekspozycji na promieniowanie UV-A!!!
Rekomendacje dotyczące minimalizowania szkodliwego wpływu promieniowania UV to między innymi unikanie słońca w godzinach największego nasłonecznienia (10:00 - 16:00), noszenie ubrań z długim rękawem, nakrycia głowy i okularów słonecznych oraz stosowanie takich kremów z filtrem, który chronią także przed UV-A. Nie należy tez stosować filtrów po to, żeby wydłużyć czas ekspozycji na słońce. Niemowlęta poniżej 6 miesiąca życia wymagają dodatkowej ochrony przeciwsłonecznej - nie powinny w ogóle przebywać na słońcu, a na nieosłonięta skórę powinno się nakładać krem o SPF minimum 30.